Το βιβλίο το οποίο εξέδωσε με πληροφορίες για τη Μάχη της Κρήτης έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων, μιας και μέσα σε αυτό αναφέρει πως οι Κρητικοί που αντιστάθηκαν στην εισβολη των Γερμανών, χρησιμοποίησαν...βάρβαρες μεθόδους σε βάρος των τραυματιών και των αιχμαλώτων τους, παραβιάζοντας το "Δίκαιο του πολέμου".

Η αναγόρευση αυτή αποτελεί μια...προκλητική κίνηση σύμφωνα με τοπικούς φορείς, με πρώτους από όλους την Ένωση Εφεδρων Αξιωματικών Ρεθύμνου, αλλά και του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης Αποζημιώσεων!

Η αναγόρευση

Συμφωνα με την ανακοίνωση που εκδόθηκε το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης αναγορεύει τον Heinz Richter, Oμότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Manhaim της Γερμανίας, σε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος, αυριο και ώρα 19.00, στο αμφιθέατρο Δ3-7Α, στο Ρέθυμνο.

Η αναγόρευση του τιμώμενου θα γίνει από τον Αναπληρωτή Πρύτανη του  Πανεπιστημίου Κρήτης,  Καθηγητή Βασίλειο Καρδάση και θα ακολουθήσει ομιλία του τιμώμενου με θέμα: «50 χρόνια ακαδημαϊκής ενασχόλησης με την ιστορία και το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος».

Επίσης, θα υπάρχει μουσικό πρόγραμμα από το Ντουέτο του Μουσικού Καρπού και τους Αντώνιο Μαυράκη και Ελένη Αλεξαντωνάκη.

Bιογραφικό Σημείωμα

Ο καθηγητής Heinz A. Richter γεννήθηκε το 1939 στην πόλη Χάϊλμπρον της Γερμανίας και σπούδασε ιστορία και πολιτική επιστήμη στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Κατά τη διάρκεια της επιστημονικής του καριέρας διεξήγαγε επανειλημμένα έρευνες στην Ελλάδα και την Κύπρο για την ιστορία και το πολιτικό τους σύστημα. Διετέλεσε μεταξύ άλλων καθηγητής της ελληνικής και κυπριακής ιστορίας και πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Μάνχαϊμ, του οποίου είναι ομότιμος καθηγητής.

Έχει εκδώσει πάνω από δέκα επτά βιβλία και διακόσιες είκοσι μελέτες για την ιστορία, τα πολιτικά κόμματα και την πολιτική κουλτούρα της Ελλάδας και της Κύπρου στην αγγλική, γερμανική και γαλλική γλώσσα. Από τα βιβλία αυτά, οκτώ έχουν μεταφραστεί στην ελληνική γλώσσα, μεταξύ των οποίων είναι τα ακόλουθα: «Δύο επαναστάσεις και αντεπαναστάσεις στην Ελλάδα 1936-1946» (Εξάντας), «Η επέμβαση των Άγγλων στην Ελλάδα: Από τη Βάρκιζα στον εμφύλιο πόλεμο» (Εστία), «Η Ιστορία της Κύπρου. Τόμοι Α' & Β' (Εστία), «Η Ιταλο-γερμανική επίθεση εναντίον της Ελλάδος, Αύγουστος 1939 - Ιούνιος 1941» (Γκοβόστης), «Η μάχη της Κρήτης» (Γκοβόστης), «Το Κυπριακό με τα βλεμμάτων των Ξένων» (Ροές).

Για την προσφορά του αυτή τιμήθηκε από την Ελληνική Δημοκρατία το 2000 με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα.

Από το 1994 έχει την ευθύνη της έκδοσης ενός από τα αντιπροσωπευτικότερα διεπιστημονικά περιοδικά της Ευρώπης για την Ελλάδα και την Κύπρο στη γερμανική, γαλλική και αγγλική γλώσσα, το περιοδικό THETIS, καθώς και από το 1997 της σειράς μονογραφιών PELEUS όπου έχουν ήδη εκδοθεί εξήντα πέντε έργα. Αυτή την εποχή ο καθηγητής Heinz A. Richter συγγράφει μία συνοπτική ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕ "ΠΟΛΕΜΟ" ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

Στο άκουσμα της είδησης για την αναγόρευση του Γερμανού καθηγητή στην Κρήτη, οι ανακοινώσεις από διάφορους φορείς πήραν φωτιά!

Συγκεκριμένα το φως της δημοσιότητας είδαν οι παρακάτω ανακοινώσεις:

- Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ

Στην επιστολή του ο Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών Ρεθύμνου και ο πρόεδρός του, Στέλιος Κιαγιαδάκης αναφέρει:

«Ο Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών Ν. Ρεθύμνης (ΝΠΔΔ), του οποίου έχω την τιμή να προεδρεύω, πληροφορήθηκε ότι στις 19 Νοεμβρίου θα αναγορεύσετε τον κ. Χάινς Ρίχτερ σε επίτιμο διδάκτορα του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Κύριε Πρύτανη, γνωρίζετε ότι ο κ. Ρίχτερ έγραψε το βιβλίο «η Μάχη της Κρήτης» που εκδόθηκε το 2011. Ίσως όμως δεν γνωρίζετε ότι με την έκδοσή του δημιουργήθηκε μεγάλη ένταση τόσο στην Κρήτη όσο και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο, καθώς περιείχε στοιχεία, τα οποία προσέβαλαν τους αγώνες των Κρητικών εναντίον των Γερμανών Κατακτητών. Όποιος Έλληνας τα διαβάσει, λυπάται βαθιά. Και αν κατάγεται από την Κρήτη, όπως είμαστε εμείς οι Έφεδροι Αξιωματικοί, όπου έχουμε ακόμα ζωντανές τις μνήμες από τις αφηγήσεις των γονέων και παππούδων για τις θηριωδίες των Γερμανών κατακτητών σε βάρος του κρητικού λαού, εξοργίζεται κατά του συγγραφέα.

Γράφει σε πολλά μέρη του βιβλίου αρνητικά για τους Κρήτες αγωνιστές και το λαό, όπως: ο ανταρτοπόλεμος δεν ήταν έντιμος και καθαρός, αλλά βρώμικος και κτηνώδης, οι Κρητικοί σκότωναν τους τραυματίες αλεξιπτωτιστές ή αυτούς που τα αλεξίπτωτα τους είχαν πλεχτεί στα δέντρα, δικαιολογώντας γιατί είχαν πολλές απώλειες, ότι βρέθηκαν νεκροί Γερμανοί στρατιώτες με βγαλμένα τα μάτια και κομμένα τα γεννητικά όργανα και πολλά άλλα, προκειμένου να δικαιολογήσει τις ομαδικές εκτελέσεις που γίνονται απ’ άκρου εις άκρο του νησιού.

Αντίθετα, προσπαθεί να δικαιολογήσει τις θηριωδίες τόσο της γερμανικής ηγεσίας όσο και των μικρών στελεχών που διέτασσαν τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις.

Νομίζουμε, κε Πρύτανη, ότι αυτά που γράφουμε είναι ελάχιστα από όσα αναφέρονται στο βιβλίο. Ο κ. Ρίχτερ θεωρείται πρόσωπο ανεπιθύμητο για τους Κρητικούς από το 2011.

Μην τον τιμήσετε, λοιπόν. Θα εξοργίσετε τους Κρητικούς που δεν έχουν ξεχάσει τις χιλιάδες νεκρούς, γέρους, γυναίκες, παιδιά που άδικα σφαγιάσθηκαν ή βασανίστηκαν μέχρι θανάτου. Το βιβλίο του κ. Ρίχτερ «Η Μάχη της Κρήτης» δεν τιμά τη Μάχη της Κρήτης. Εξυμνεί τα κατορθώματα των βάρβαρων κατακτητών και προσπαθεί να τους αθωώσει από τα εγκλήματά τους».

Η ΕΝΩΣΗ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΟΥ ΡΕΘΥΜΝΗΣ

Την αντίδραση της εκφράζει η Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού Ν. Ρεθύμνου, που σε επιστολή που υπογράφει ο πρόεδρος της Αντώνης Κωνσταντάκης προς τον πρύτανη του Π.Κ. αναφέρει:

«Διαβάσαμε στις τοπικές εφημερίδες, ότι την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, θα αναγορεύσει τον Γερμανό καθηγητή κ. Χάινς Ρίχτερ σε επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης.

Είμαστε βέβαιοι, πως δεν θα έχετε διαβάσει το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο "Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ" (Εκδ. Γκοβόστη, 2011) και δεν θα έχετε πληροφορηθεί για τον θόρυβο που ξέσπασε μετά την παρουσίαση του βιβλίου, τον Ιούνιο του 2011 στο Ιστορικό Μουσείο Ηρακλείου, εναντίον του συγγραφέα και του βιβλίου του.

Ο Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μανούσος Παραγιουδάκης, ο οποίος ήταν παρών στην παρουσίαση, εκπλαγείς από τα αναφερόμενα, απεχώρησε, και αφού διάβασε το βιβλίο, έστειλε επιστολή στον κ. Ρίχτερ, ο οποίος όμως δεν απάντησε. Μετά από εύλογο χρόνο, ο κ. Παραγιουδάκης, δημοσίευσε την επιστολή αυτή στις τοπικές και Αθηναϊκές εφημερίδες.

Οι εφημερίδες (ΒΗΜΑ, ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ, ΚΡΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ, κ.ά.) άσκησαν σκληρή κριτική στο βιβλίο και στον συγγραφέα του.
Αναφέρουμε ορισμένες κριτικές για να αντιληφθείτε το κλίμα:

ΒΗΜΑ: "Μια κριτική στο βιβλίο Η Μάχη της Κρήτης" 12/8/2011
" ... Ο συγγραφέας είναι χωρίς αμφιβολία συνήγορος των ΝΑΖΙ, τους απαλλάσσει από τα εγκλήματα πολέμου (συγκυρία;), τους συγχωρεί τις θηριωδίες κατά των αμάχων- τους οποίους μάλιστα κατηγορεί για κτηνωδίες- και προσπαθεί να τους αποκαταστήσει στη συνείδηση του σημερινού κόσμου. Είναι ωμή προσβολή κατά των Κρητικών, τόσο γιατί υποτιμά την πρωτοφανή αντίστασή τους, όσο και γιατί, αντί να απολογηθεί για τα αθώα θύματα, γίνεται συνήγορος των θυτών. ...."

ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ, ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2012. Τίτλος "70 Χρόνια μετά, οι Γερμανοί Ξανακτυπούν. Αμφισβητείται και διαστρεβλώνεται η Μάχη της Κρήτης"

" ... Ζητείστε συγγνώμη. Αποσύρεται το βιβλίο. Σταματήστε να προκαλείτε αδιάντροπα, βοηθήστε στη συμφιλίωση έμπρακτα. Θέλουμε την ειρήνη, την ευημερία, την επίλυση κάθε προβλήματος, οικονομικού, ιστορικού, πολιτικού. ....."

ΚΡΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ, ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2012. Τίτλος" Οι Γερμανοί Ξανάρχονται στην Κρήτη"

"... Όχι αυτή τη φορά με αλεξίπτωτα, αλλά με ένα βιβλίο Γερμανού συγγραφέα, που είναι πραγματικό λιβελλογράφημα για το νησί μας. Λιβελλογράφημα γιατί: Τον ιερό, ηρωικό, αγώνα μας ενάντια στις ορδές του Χίτλερ, τον χαρακτηρίζει κτηνώδη και βρώμικο. Απαξιώνει τη θρυλική Μάχη της Κρήτης, την θεωρεί ανύπαρκτη και ως ανήκουσα στη σφαίρα του μύθου..."

Εκτός από τα παραπάνω σχόλια και πολλά άλλα εναντίον του βιβλίου και του Γερμανού συγγραφέα του, με τα οποία συμφωνούμε απολύτως, ως πρώην επαγγελματίες στρατιωτικοί, έχουμε την εντύπωση πως το βιβλίο αυτό είναι ως να απευθύνεται σε γερμανική στρατιωτική Σχολή της περιόδου εκείνης, αφού παντού εξυμνεί τα κατορθώματα, τις νίκες και της ηρωικές συμπεριφορές των Γερμανικών Δυνάμεων που εισέβαλαν στην Κρήτη.

Έτσι δικαιολογεί τις θηριωδίες εναντίον του λαού, που τους εμπόδισε προξενώντας τους τεράστιες απώλειες. Υποτιμά ακόμη, τον ηρωικό αγώνα των νεαρών και ανεκπαίδευτων 300 Ευελπίδων, στα υψώματα του Κολυμπαρίου, που με οπλισμό παλαιού τύπου και ελάχιστα φυσίγγια, προσπάθησαν να εμποδίσουν την προέλαση των σιδηρόφρακτων αλεξιπτωτιστών, γράφοντας πως οι Ευέλπιδες απεσύρθησαν, όταν προσήγγισε Γερμανική περίπολος! Στην πραγματικότητα, οι Ευέλπιδες πολέμησαν ηρωικά, αφήνοντας 11 νεκρούς στο πεδίο της μάχης.

Μετά τα παραπάνω, θα θέλαμε να σας παρακαλέσουμε κ. Πρύτανη, να λάβετε υπ' όψιν, όσα συνέβησαν με το βιβλίο αυτό. Ο κ. Χάινς Ρίχτερ, απαξίωσε τη μοναδική Μάχη της Κρήτης και προσέβαλλε τους γενναίους Κρητικούς αγωνιστές».

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΓΕΕΘΑ

Επιστολή στον πρύτανη έστειλε και ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Μανούσος Παραγιουδάκης, ο οποίος περιγράφει αναλυτικά επιστολή που είχε στείλει στον ίδιο τον συγγραφέα το 2011, χωρίς ποτέ να πάρει απάντηση:

«Αξιότιμε κ. Πρύτανη
Πληροφορήθηκα, ότι την 19η Νοεμβρίου θα λάβει χώρα στο Πανεπιστήμιο τελετή αναγόρευσης σε Επίτιμο Διδάκτορα, από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Γερμανού καθηγητή και συγγραφέα κ. Χάινς Ρίχτερ.

Θα ήθελα να θέσω υπόψη σας επιστολή που έστειλα στις 25 Ιουλίου 2011 στον κ. Ρίχτερ, με την ευκαιρία της παρουσιάσεως του βιβλίου του «Η Μάχη Της Κρήτης» στις 8/6/2011.

Ο κύριος καθηγητής δεν απάντησε στην επιστολή μου, που έχει ως εξής:

«Καθηγητή κ. Χάινς Ρίχτερ
Ρέθυμνο 25 Ιουλίου 2011
Κύριε καθηγητά
Την 8η Ιουνίου 2011, παραβρέθηκα στην παρουσίαση του βιβλίου σας Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ προσκεκλημένος από σας, μέσω του κ. Μ. Μιχελάκη στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης στο Ηράκλειο.
Ένας εκ των εισηγητών, ο καθηγητής κ. Στεργίου, ανέφερε μεταξύ άλλων, ότι η Μάχη της Κρήτης δεν ήταν κάτι σημαντικό στο πλαίσιο των συνολικών επιχειρήσεων του Β΄ΠΠ, ότι η καθυστέρηση για 6 εβδομάδες της επιχείρησης BARBAROSSA ήταν μύθος, ότι το αντάρτικο στην Κρήτη ήταν ασήμαντο και άλλα- απαξιωτικά- για τη Μάχη. Όπως θα θυμάστε, επιχείρησα να αντικρούσω τις απόψεις του, στο λίγο χρόνο που μου δόθηκε. Εσείς δεν πήρατε θέση, γι’ αυτό αποχώρησα με τους Ρεθυμνιώτες φίλους μου κ.κ Μ. Μιχελάκη και Α. Σπυρόπουλο.

Έχοντας ολοκληρώσει την ανάγνωση του από 543 σελίδες βιβλίου Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, παραθέτω επιγραμματικά ορισμένες από τις απόψεις σας:

«Οι συνέπειες της Μάχης της Κρήτης….οι ισχυρισμοί αυτοί ανήκουν στη σφαίρα του μύθου….»
«Το επαναλαμβανόμενο επιχείρημα, ότι οι επιχειρήσεις ΜΑΡΙΤΑ και ΕΡΜΗΣ καθυστέρησαν κατά έξι εβδομάδες τη γερμανική επίθεση εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης….ζει ως μύθος, τον οποίο τείνουν να πιστεύουν οι Έλληνες».

«Με το να καλλιεργείται η ψευδαίσθηση ότι η ελληνική συμβολή στον πόλεμο, ήταν αποφασιστικής σημασίας για τη νίκη των Συμμάχων, τονώνεται το ελληνικό εθνικό φρόνημα».

«….Νίκη των αλεξιπτωτιστών στην Κρήτη». (Ο ίδιος αναφέρεται, όπως και πολλοί άλλοι συγγραφείς, ότι το ύψ.107-και το αεροδρόμιο Μάλεμε, που έκριναν τη Μάχη της Κρήτης-εγκατελήφθη από τους αμυνομένους Νεοζηλανδούς και οι αλεξιπτωτιστές το κατέλαβαν αμαχητί).

«Η Μάχη της Κρήτης έγινε ένας στρατιωτικός μύθος».

«Οι Έλληνες και οι Βρετανοί αλεξιπτωτιστές θαυμάζουν τις στρατιωτικές επιδόσεις των Γερμανών αλεξιπτωτιστών, οι οποίοι αποτελούν πρότυπο».

«Η Μάχη περιγράφεται ως ιπποτική και δίκαιη».
«Η γερμανική πλευρά δυσκολεύεται να καταλήξει σε αντικειμενική αξιολόγηση της επιχείρησης».
«’Εχει φτάσει ο καιρός να προσπαθήσει και η Γερμανική πλευρά να καταλήξει σε μια πιο αντικειμενική εικόνα».
«….Όταν αναπτύχθηκε ο ανταρτοπόλεμος….ο αγώνας αυτός δεν ήταν πια καθαρός και έντιμος, αλλά βρόμικος και κτηνώδης».
«Μη ευθύνη» του αντιπτεράρχου Κουρτ Στούντεντ, σχεδιαστού και εκτελεστού της αεραποβατικής επιχειρήσεως.
Εκθέτω παρακάτω τμήμα από τη διαταγή που εξέδωσε την 31 Μαϊου 1941.(σ.412):
«…1 όλες τις κτηνωδίες (κυρίως στον τομέα Μάλεμε, Καστέλλι των Κρητικών) που γνωρίζω προσωπικά θα τις τιμωρήσω εγώ ο ίδιος.
2…επιβολή της τιμωρίας….από εκείνο το στρατιωτικό Τμήμα που υπήρξε θύμα των κτηνωδιών….πιθανά αντίποινα, εκτελέσεις….πυρπόληση χωριών, εξανδραποδισμός περιοχών. Να επιληφθεί της υποθέσεως ο στρατός και όχι τα τακτικά δικαστήρια, τα οποία δεν είναι αρμόδια για κτήνη και δολοφόνους».

Ακολούθησαν το Κοντομάρι (λέτε για τον εκτελεστή υπολοχαγό Τρέμπερ «ήταν μόλις 24 ετών»!), η Κάντανος, ο Αλικιανός, τα Περβόλια, το Άδελε Ρεθύμνου, το Σκαλάνι Ηρακλείου και αμέτρητα άλλα.

Τα παραπάνω αναφερόμενα και πολλά άλλα στο βιβλίο σας, ανατρέπουν τη μέχρι σήμερα ιστορική αλήθεια, που έχει θεμελιωθεί από εξέχοντες ιστορικούς, από τους πρωταγωνιστές της περιόδου εκείνης (Τσώρτσιλ, Χίτλερ, Στάλιν, Ρούσβελτ, πολιτικούς, στρατιωτικούς και διπλωμάτες), αλλά και από αφηγήσεις ανθρώπων- εσείς τις απαξιώνετε-που είχαν συμμετάσχει στη Μάχη και στην Αντίσταση στην Κρήτη και ακόμα από συγγενείς εκτελεσθέντων, από βετεράνους (Άγγλους, Αυστραλούς, Νεοζηλανδούς και Έλληνες) από σύγχρονους αναλυτές και από πλήθος ντοκουμέντων, δικαστικών αποφάσεων (που μέχρι σήμερα εκδίδονται για τα εγκλήματα των Ναζί) κ.ά.

Η εντύπωση, γενικά που αποκομίζει ο αναγνώστης είναι ότι η απρόκλητη εισβολή των Γερμανών στην Κρήτη το Μάη του 1941, ήταν «ιπποτική και δίκαιη» ενώ ο αγώνας του λαού της Κρήτης και των ανταρτών, που μάχονταν για την ελευθερία, ήταν «βρόμικος και κτηνώδης».

Λυπούμαι να πω, ότι δίνετε την εντύπωση του ιστορικού- συνηγόρου των Γερμανών εισβολέων- κατακτητών, που ο τίτλος του πρωτοτύπου έργου «Operation Merkur:Die Eroberung der Insel Kreta im Mai 1941»και το περιεχόμενο του δικαιολογεί, όχι όμως ο τίτλος στα Ελληνικά Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, ενώ ύστερα από 70 χρόνια λέτε ότι «έχει φτάσει ο καιρός να προσπαθήσει και η γερμανική πλευρά να καταλήξει σε μια πιο αντικειμενική εικόνα».

Επιφυλάσσομαι να ασχοληθώ εκτενέστερα, αφού αναδιφήσω τις πηγές μου, με σκοπό να αντικρούσω τις ανατρεπτικές και άδικες κατ’ εμέ απόψεις σας, για την πραγματικά μυθική Μάχη της Κρήτης.
Στρατηγός Μανούσος Παραγιουδάκης, Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ.

Υ.Γ. Προ της παρουσιάσεως του βιβλίου Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ και πριν λάβω γνώση του περιεχομένου του, σας επέδωσα ένα μικρό, προσωπικό αναμνηστικό, πιστεύοντας ότι με το πολυσέλιδο έργο σας, αναγνωρίζετε τον ηρωικό αγώνα των Συμμάχων και του Κρητικού λαού, με την ευκαιρία της επετείου των 70 ετών.

Μετά τα όσα εκθέτω, θεωρώ ότι οι λόγοι για τους οποίους σας επέδωσα το αναμνηστικό δεν υφίστανται και παρακαλώ να μου το επιστρέψετε με το σχετικό σημείωμα».

Μετά παρέλευση εύλογου χρόνου, δημοσίευσα την παραπάνω επιστολή μου στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ (που είχε πρώτη παρουσιάσει το βιβλίο με όχι κολακευτικά λόγια ) και σε άλλες – κρητικές κυρίως- εφημερίδες.

Τα σχόλια των εφημερίδων ήταν εξαιρετικά δηκτικά, τόσο για το περιεχόμενο του βιβλίου, όσο και για τον ίδιο το συγγραφέα. Μερικά διατηρώ στο αρχείο μου και είναι στη διάθεσή σας.

Κύριε πρύτανη, επειδή αποτελεί ύψιστη τιμή η αναγόρευση προσώπου σε Επίτιμο, από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, θεώρησα υποχρέωσή μου να σας ενημερώσω δημόσια, για όσα συνέβησαν σχετικά με τον καθηγητή κ. Χάινς Ρίχτερ και το βιβλίο του.

Εσείς θα κρίνετε αν αξίζει να του επιδαψιλεύσετε αυτή τη μεγάλη τιμή την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου».