Δώδεκα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Κούρκουλος.

Ο μεγάλος ηθοποιός και “ζεν πρεμιέ” του ελληνικού σινεμά γεννήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 1934 στην Αθήνα. Μεγάλωσε στη συνοικία του Ζωγράφου και σε μικρή ηλικία ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο, παίζοντας στην ομάδα του Παναθηναϊκού. Όπως είχε δηλώσει ο ίδιος, αποφάσισε να γίνει ηθοποιός διαβάζοντας τυχαία θεατρικά συγγράμματα. Σημαντικό ρόλο, ωστόσο, στην απόφασή του αυτή έπαιξε ο Μάνος Κατράκης, τον οποίο ο Κούρκουλος εκτιμούσε απεριόριστα. Με την καθοδήγηση του Κατράκη, ο νεαρός Κούρκουλος έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε το 1958. Την επόμενη χρονιά, μάλιστα, έκανε το ντεμπούτο του στο σανίδι στο πλευρό των Χορν και Λαμπέτη, στην “Κυρία με τις καμέλιες” του Αλέξανδρου Δουμά.

 
Τις επόμενες δεκαετίες πρωταγωνίστησε σε πληθώρα θεατρικών και κινηματογραφικών έργων. Εξάλλου, υπήρξε για χρόνια πρόεδρος της Ένωσης Θιασαρχών του Ελληνικού Θεάτρου, ενώ από το 1994 έως τον θάνατό του διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου. Ο Νίκος Κούρκουλος πέθανε στις 30 Ιανουαρίου του 2007, έπειτα από μακρόχρονη μάχη με την επάρατη νόσο. 

Η γέννηση και η δολοφονία του Ούλοφ Πάλμε

Πριν από ακριβώς 92 χρόνια, στις 30 Ιανουαρίου του 1927, γεννιέται στο Ουστερμάλμ, στη Στοκχόλμη της Σουηδίας, ο Ούλοφ Πάλμε. Διετέλεσε πρωθυπουργός της σκανδιναβικής χώρας και επί χρόνια ηγέτης του σουηδικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, ενώ θεωρείται μία από τις πλέον σπουδαίες πολιτικές φυσιογνωμίες του ευρωπαϊκού πολιτικού γίγνεσθαι του 20ού αιώνα. Το 1958 εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής, το 1967 αναλαμβάνει υπουργός Παιδείας, ενώ από το 1969 μέχρι τον θάνατό του διετέλεσε πρωθυπουργός της Σουηδίας. Υπήρξε σφοδρός πολέμιος του πολέμου στο Βιετνάμ, των πυρηνικών όπλων, αλλά και του απαρτχάιντ. Επίσης είχε ταχθεί υπέρ του αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου, της Οργάνωσης Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης, ενώ διατηρούσε καλές σχέσεις με τον Φιντέλ Κάστρο. Εξάλλου, κατηγορήθηκε από τους δυτικούς, αλλά και από σουηδικούς αντιπολιτευτικούς κύκλους ως φιλοσοβιετικός. Όλα αυτά γέννησαν αρκετές εχθρότητες για τον Πάλμε στο εξωτερικό και το εσωτερικό της χώρας του, παρά τις φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις στις οποίες προχώρησε και οι οποίες μνημονεύονται μέχρι σήμερα σε όλη τη Γηραιά Ήπειρο: Ο Πάλμε είναι ο κατεξοχήν χαρακτηριστικός εκπρόσωπος του λεγόμενου σουηδικού «καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο». Κυκλοφορούσε συχνά χωρίς προσωπική ασφάλεια και αυτό το πλήρωσε με την ίδια του τη ζωή: Τα μεσάνυχτα της 28ης Φεβρουαρίου του 1986, καθώς επέστρεφαν σπίτι μαζί με τη σύζυγό του από το σινεμά, περπατώντας σε κεντρικό δρόμο της Στοκχόλμης, δέχτηκαν ένοπλη επίθεση από άγνωστο. Ο Πάλμε δέχτηκε δύο σφαίρες στο στομάχι, ενώ η γυναίκα του πυροβολήθηκε στην πλάτη. Ο Σουηδός πρωθυπουργός εξέπνευσε λίγο αργότερα, ενώ η σύζυγός του κατάφερε να επιζήσει. Οι συνθήκες θανάτου του Ούλοφ Πάλμε παραμένουν ανεξιχνίαστες μέχρι σήμερα, γεγονός που τροφοδοτεί ανελλιπώς έως τις μέρες μας την ύφανση θεωριών συνωμοσίας για τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς του θανάτου του.

neakriti.gr