"Ανήμερα του Πάσχα διάλεξε ο αγαπημένος μου πεθερός να ξεκινήσει το ταξίδι του για την άλλη ζωή. Ίσως έτσι ήθελε να μας θυμίσει ότι η πίστη μας αποδεικνύεται στην πράξη και ότι η Ανάσταση δεν είναι μία απλή αλληγορία. Μέχρι το τέλος δεν παραλείπει να μας πειράζει όπως έκανε πάντα! 

Ο Φρίξος ρουφούσε τη ζωή με χαμόγελο και ευχαρίστηση και αν τον γνώριζε κανείς ακόμα και τώρα, θα έβλεπε ότι είχε καρδιά αιώνιου έφηβου. Μοίρασε τη ζωή του ως λυράρης και ως αγρότης στα Ανώγεια και στα Προτορια και δημιούργησε μαζί με την αξέχαστη Στέλλα, μια μεγάλη και όμορφη οικογένεια. 
Δεν υπήρχε μέρος που να μην συναντήσω κάποιον να μου πει για εκείνον! Είχε πάντα τον τρόπο να μένει αξέχαστος και συμπαθής σε όλους όσοι των γνώριζαν. Ήταν καλή παρέα και πιστός φίλος. 

Υπηρέτησε τις αρχές του με συνέπεια και παρέμεινε πάντα αξιοπρεπής ακόμη και όταν χήρεψε ή όταν αρρώστησε πριν μερικούς μήνες. Ως γνήσιος Ανωγειανος έμεινε παλικάρι σε όλες τις περιστάσεις. 
Κατάφερε εκτός από τα παιδιά του να κάνει να τον αγαπήσουν βαθιά ακόμα και οι γαμπροί και η νύφη του. Ένα επιπλέον παράσημο του. Καλή αντάμωση! 

《 Τις κοντυλιες στον ουρανό παίζε να σε ακούμε, τη μέρα της Ανάστασης να μην την λησμονούμε. Τον Ψαρονικο, τον Στραβό να μας τους χαιρετήσεις, τη Στέλλα όμως π' αγαπάς να μας τηνε φιλήσεις. Τσ' αγίους να παρακαλάς να μας εσυγχωρουνε, στα λάθη μας μ' υπομονή να μάθουν να γελούνε. Κι όταν η μέρα αυτή θα ρθει που θα συναντηθούμε, στη λύρα παίξ' ένα σκοπό για να σε θυμηθούμε! 》

cretalive.gr