Εγκαταλείπουν την καλλιέργεια γιατί δεν μπορούν να πουλήσουν την παραγωγή τους

Τα τελευταία δέκα χρόνια πολλοί Κρητικοί αγρότες και μη, παρασύρθηκαν από τα μεγάλα λόγια, για σίγουρα και ασφαλή αγροτικά εισοδήματα, από την παραγωγή της φαρμακευτικής αλόης και επένδυσαν αρκετά χρήματα για την καλλιέργεια της σε όλη την Κρήτη.

Ενώ οι καλλιέργειες της Κρητικής αλόης αναπτύχθηκαν γρήγορα, στο μικροκλίμα και στα εδάφη της Κρήτης, δίδοντας εξαιρετικής ποιότητας φύλλα, που περιέχουν τον θαυματουργό θεραπευτικό ζελέ, όταν ήρθε η ώρα της διάθεσης των δεκάδων τόνων του προϊόντος, σε διάφορες εταιρείες μεταποίησης, η απογοήτευση ήρθε να «σβήσει» απότομα το όνειρο, που είχε γεννηθεί από τις υποσχέσεις των εμπόρων-παραγωγών πολλαπλασιαστικού υλικού, για πρόσοδο από 10-15 χιλιάδες ευρώ ανά στρέμμα.

«Στην περιοχή της Δημοτικής ενότητας Μακρύ Γιαλού του Δήμου Ιεράπετρας, φυτεύτηκαν γύρω στα 30 στρέμματα φαρμακευτικής αλόης. Οι περισσότεροι έχουν εγκαταλείψει σήμερα την καλλιέργεια τους, γιατί δεν μπορούν να πουλήσουν την παραγωγή τους, που είναι ωστόσο άριστη ποιοτικά και έχουμε μείνει μόνο τρεις παραγωγοί, που σκεφτόμαστε κι εμείς, αν δεν βρεθεί κάποια σοβαρή εταιρεία να αγοράζει την παραγωγή μας, να τα παρατήσουμε και να ασχοληθούμε με κάτι άλλο», μας είπε ο κ. Μανόλης Ζουμπουλάκης, που καλλιεργεί γύρω στα δύο στρέμματα αλόης στον Κουτσουρά.

«Ξεκινήσαμε με μεγάλες προσδοκίες για το προϊόν αυτό, του οποίου κανείς δεν αμφισβητεί τις φαρμακευτικές ιδιότητες, στην πορεία όμως διαπιστώσαμε ότι το σύστημα ολόκληρο πάσχει στην εμπορία και στη διάθεση της παραγωγής μας. Από το φυτό αυτό πρέπει να παίρνεις τα φύλα που έχουν το φαρμακευτικό ζελέ ανά  3-4 μήνες. Αν δεν έχεις βρει αγοραστή και αργήσεις να κόψεις, τα φύλλα αφυδατώνονται, η παραγωγή χάνεται και εσύ επιβαρύνεσαι και το εργατικό κόστος για να τα πετάξεις… Βάζουμε πολλά έξοδα και βλέπουμε την παραγωγή μας να καταστρέφεται πάνω στα φυτά. Μοιραία λοιπόν ένας - ένας εγκαταλείπει την καλλιέργεια του», προσθέτει ο κ. Μανόλης Ζουμπουλάκης.

Πριν μερικά χρόνια, ξεκίνησε η μόδα της καλλιέργειας αλόης σε ολόκληρη την Κρήτη. Πολλοί ξεριζώσανε ελαιώνες η αμπελώνες για να φυτέψουν αυτά τα θαυματουργά «κακτάκια», από τα φύλλα των οποίων πίστευαν ότι θα κέρδιζαν πάρα πολλά χρήματα. Για μια ακόμα φορά στην Κρήτη έγινε από τους παραγωγούς, το γνωστό επαναλαμβανόμενο λάθος.

Πρώτα έβγαλαν την καλή παραγωγή και μετά άρχισαν να αναζητούν την καλή πώληση και την αγορά του προϊόντος τους. Και αυτό αποδείχτηκε τελικά ότι ήταν πάρα πολύ δύσκολο.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα

«Τότε μας έλεγαν ότι το φύλλο της αλόης θα το πουλούσαμε από ένα έως ενάμιση ευρώ το κιλό και τα φυτά που θα δίναμε σε άλλους παραγωγούς από τις παραφυάδες που γεννά η αλόη, θα μας το πλήρωναν από τέσσερα έως πέντε ευρώ το κομμάτι. Εμείς αγοράσαμε για να φυτέψουμε τότε, από τρία έως επτά ευρώ το φυτό. Διατέθηκαν πάρα πολλά χρήματα για να φυτευτούν αυτές οι εκτάσεις και να οργανωθούν με αυτόματα ποτίσματα, στηρίξεις και περιφράξεις. Μόνο από τα 1870 φυτά αλόης που φύτεψα εγώ, υπολογίζω ότι έχω πετάξει ήδη, γύρω στις 150.000 μικρά φυτά (παραφυάδες). Δε μπόρεσα να πουλήσω ούτε ένα φυτό. Μας έλεγαν τότε ότι, θα κερδίζαμε από 10 μέχρι 15 χιλιάδες ευρώ το στρέμμα. Η αλήθεια είναι ότι πετύχαμε ένα στρογγυλό μηδενικό, γιατί ούτε φύλλα μπορούμε να πουλήσουμε ούτε φυτά», προσθέτει με παράπονο ο κ. Μανόλης Ζουμπουλάκης.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα τελικά φαίνεται ότι είναι η εμπορία των φύλλων της αλόης.

«Δεν υπάρχει αγορά για να διαθέσουμε την παραγωγή μας σήμερα. Μόνο τις τρείς πρώτες φορές που κόψαμε φύλλα μπορέσαμε να τα πουλήσουμε και να πληρωθούμε από τον έμπορο. Όσες φορές και αν κόψαμε μετά , ο έμπορος πήρε την παραγωγή μας, αλλά χρήματα δεν μας έδωσε ποτέ. Απλά μας είπε να περιμένουμε. Και δεν έχουμε πρόβλημα να περιμένουμε και τρείς και πέντε μήνες. Θέλουμε όμως να ξέρουμε ότι, αυτός που αγοράζει την αλόη, θα έρχεται να την παραλαμβάνει από το χωράφι κάθε τρείς μήνες και ας μας πληρώνει αργότερα, ακόμα και στο τέλος του χρόνου. Μας στενοχωρεί ότι μένει η παραγωγή μας και καταστρέφεται πάνω στα φυτά, ενώ σε εμάς μένουν μόνο τα εργατικά έξοδα», καταλήγει ο κ. Μανόλης Ζουμπουλάκης.

Κι ενώ συμβαίνουν αυτά στους παραγωγούς, στον τομέα της μεταποίησης και της διάθεσης των παραγώγων της αλόης, παρατηρείται ένας πραγματικός οργασμός. Πολλά σκευάσματα αλόης προωθούνται από τα Φαρμακεία και τα διάφορα δίκτυα πωλήσεων, με την Κρητική αλόη να διαφημίζεται για τις θεραπευτικές της ιδιότητες, αλλά να συνεχίζει να νοσεί στον τομέα της πρωτογενούς παραγωγής…

neakriti.gr