Η Χριστίνα Τσάικα κάθεται στον καναπέ της Ανδριανής και μοιράζεται μαζί της και μαζί μας τις εμπειρίες της από την περιπέτεια υγείας που αντιμετώπισε τα προηγούμενα χρόνια. Η Χριστίνα ήταν τυχερή, κατάφερε να ανατρέψει τα στατιστικά υπέρ της και να βγει νικήτρια σ’ αυτή τη δύσκολη μάχη.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. «Η πνευμονική υπέρταση μπήκε στη ζωή μου το 2013. Ξαφνικά άρχισα να αισθάνομαι μεγάλη δύσπνοια, να μη μπορώ να περπατήσω, να ανέβω σκαλιά μέχρι πριν μπω στο νοσοκομείο», εξομολογείται η Χριστίνα και συνεχίζει λέγοντας «την πρώτη φορά που μπήκα σε νοσοκομείο μου είχαν πει για κρίσεις πανικού αλλά τελικά διαγνώστηκε αρκετά σύντομα η νόσος».

Όπως αναφέρει η Ιωάννα Αλυσανδράτου, πρόεδρος του Συλλόγου Πνευμονικής Υπέρτασης, ο χρόνος διάγνωσης της πνευμονικής υπέρτασης τόσο πανελλαδικά όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο είναι μεγάλος. «Θέλουμε ως μέσο χρόνο διάγνωσης της ασθένειας 2 με 3 χρόνια», τονίζει η κα. Αλυσανδράτου.

«Η ασθένεια έχει τέσσερα στάδια και εξελίσσεται σε δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια. Όσο πιο έγκαιρα λοιπόν διαγνωσθεί η ασθένεια τόσο μικρότερες θα είναι οι βλάβες και στην καρδιά και στα πνευμονικά. Ο χρόνος είναι πολύτιμος σε αυτή τη φάση γιατί, αν προχωρήσει η ασθένεια, η ζημιά έχει γίνει. Βέβαια σήμερα υπάρχουν περίπου έντεκα φάρμακα για την πνευμονική υπέρταση», υποστηρίζει η κα. Ιωάννα Αλυσανδράτου.

«Το χειρότερο που μου συνέβη», αναφέρει και συγκλονίζει η Ιωάννα «δεν είναι ότι δεν το σπουδαιολόγησα εγώ αλλά ότι δεν το σπουδαιολόγησαν οι γιατροί. Εισήχθη σε τέσσερα μεγάλα νοσοκομεία της Αθήνας και δεν ανέφεραν ποτέ την ασθένεια αυτή. Με έστελναν σπίτι με ψυχοφάρμακα όμως».

Πόσο σοβαρή είναι η νόσος της πνευμονικής υπέρτασης; Ποια είναι τα εμπόδια ως προς τη διάγνωση της; Με ποιο τρόπο βελτιώνεται η ποιότητα ζωής των ασθενών; Δυστυχώς η ασθένεια «χτυπάει» ανθρώπους 30 -40 ετών, δηλαδή στην πιο παραγωγική τους ηλικία. Η ίδια η κα. Αλυσανδράτου ήταν μητέρα ανήλικων παιδιών όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με τη συγκεκριμένη ασθένεια.

Συγκινεί όταν ανοίγει την καρδιά της στην «Ανδριανή» για τον τρόπο που άλλαξαν οι επαγγελματικές της υποχρεώσεις, η οικογενειακή της ζωή ακόμα κι η επαφή που δε μπορούσε πλέον να έχει με τα μικρά παιδιά της, τότε που την είχαν ανάγκη περισσότερο από ποτέ.

Ο Σύλλογος Πνευμονικής Υπέρτασης καταβάλει τεράστια προσπάθεια να φέρει σε επαφή με το πρόβλημα τόσο τους γιατρούς όσο και τους ασθενείς.

Δείτε στο βίντεο τις απαντήσεις και ενημερωθείτε για τις δράσεις του Συλλόγου:

neakriti.gr