Μετά την περασμένη ελαιοκομική περίοδο 2017 έως 2018, όπου η παραγωγή ελαιόλαδου στην Ιεράπετρα, δεν κατάφερε να ξεπεράσει το 35%, οι ελαιοπαραγωγοί και οι γεωπόνοι, φοβούνται ότι και η επόμενη περίοδος, θα είναι καταστροφική, λόγω ανομβρίας, ενώ θα έπρεπε λογικά να είναι περίοδος «βεντέμας» και μεγάλης παραγωγής.

«Περάσαμε μια εξαιρετικά σύντομη σε διάρκεια ελαιοκομική περίοδο, όπου η παραγόμενη ποσότητα του λαδιού στην Ιεράπετρα, ήταν η μικρότερη των τελευταίων 10 χρόνων, καθώς δεν κατάφερε να ξεπεράσει το 35% μιας κανονικής σε παραγωγή χρονιάς.

Επειδή τα ελαιόδεντρα στην περιοχή μας αποδίδουν χρονιά παρά χρονιά, περιμέναμε ότι η νέα περίοδος 2018-2019 θα είναι εκείνη της «βεντέμας».

Δυστυχώς μέχρι τις 16 του Μάρτη, με βροχοπτώσεις -66% λιγότερες σε σχέση με τον προηγούμενο χειμώνα, η ανθοφορία στον κάμπο με τις ελιές, είναι απογοητευτική. Τα δέντρα λόγω ανομβρίας και μη άρδευσης δεν ξεκινούν. Δεν βγάζουν καινούργιους βλαστούς και δεν ανθίζουν, ειδικά εκείνα που είχαν πέρυσι μερικές ελιές», μας  λέει ο συνταξιούχος ελαιουργός κ. Μανόλης Μιχ. Παπαδάκης.

Στην ορεινή Καλαμαύκα, η οποία δέχεται περισσότερες βροχές, σε σύγκριση με την παραλιακή ζώνη, όπου βρίσκεται ο κάμπος της Ιεράπετρας, οι ελαιοπαραγωγοί για πρώτη φορά στην ιστορία, ξεκίνησαν να ποτίζουν τους ελαιώνες τους από τις αρχές του Φλεβάρη, γιατί είχε ξεραθεί ο τόπος.

«Όσοι ελαιοπαραγωγοί έχουν πηγάδια η γεωτρήσεις η έχουν δικαίωμα χρήσης του λιγοστού νερού από τον ταμιευτήρα του Φράγματος Μπραμιανών, θα πρέπει να προλάβουν να βάλουν λίγο νερό στα δέντρα τους αυτές τις μέρες, αν θέλουν να ελπίζουν σε κάποια έστω μικρή καρποφορία.

Αν δεν ποτιστούν τώρα τα λιόφυτα, υπάρχει ο κίνδυνος ακόμα και αν  ανθίσουν, να απορρίψουν τους ανθούς τους, καθώς δεν θα έχουν τη δύναμη να καρποδέσουν και να κρατήσουν ένα μικρό ποσοστό από την καρποφορία τους», προσθέτει ο κ. Μανόλης Μιχ. Παπαδάκης, αντιπρόεδρος του ΤΟΕΒ Ιεράπετρας.

Εκτός όμως από την ξηρασία, που απειλεί με σημαντική μείωση την ελαιοπαραγωγική Ιεράπετρα, αρνητικός παράγοντας για την καρπόδεση των λιγοστών ανθών της ελιάς, είναι και η συνεχής μεταφορά Αφρικάνικης σκόνης από την έρημο της Σαχάρας προς την Κρήτη, η οποία σκόνη έχει αποδειχτεί, ότι εφόσον μείνει πάνω στους ανθούς, εμποδίζει την καρπόδεση τους και μειώνει σημαντικά την παραγωγή λαδιού.

Ειδικά φέτος, το φαινόμενο της μεταφοράς Αφρικάνικης σκόνης στην Κρήτη, ξεκίνησε από τις αρχές του Μάρτη.

Συνήθως κρατεί μέχρι τα τέλη της Άνοιξης και σταματά τους πρώτους καλοκαιρινούς μήνες με την εμφάνιση των πρώτων μελτεμιών.

Στο μεταξύ οι τεράστιες αλλαγές που παρατηρούνται αυτήν την περίοδο στις κλιματικές συνθήκες και τα καιρικά φαινόμενα, δε μας επιτρέπουν να εφησυχάζουμε και μας υποχρεώνουν να είμαστε συνεχώς έτοιμοι, να αντιμετωπίσουμε με τη βοήθεια των ειδικών, κάθε αντιξοότητα, που οδηγεί σε περιπέτειες την αγροτική μας παραγωγή και υπονομεύει την ήδη πληγωμένη αγροτική μας οικονομία.

neakriti.gr