Θεριό που δε μερώνει στιγμή…

Συνεχώς ξάγρυπνη, ανήσυχη, γυρεύει ν’ ακολουθήσει τα βήματα…

Τα βήματα που δείχνει ο δρόμος….

Τα βήματα που οδηγούν στο μονοπάτι…

Στο Σκοπό….

Προχώρα… μα ο δρόμος ανοίγει…».

“Θεριό” όμως και η μουσική, όπως λέει και ο μεγάλος Ψαραντώνης.

Ψυχή και μουσική, δυο “θεριά” που μάχονται μέσα σ’ ένα σώμα…                                                                                                        

«Η μουσική αυτή στιγμή είναι πολύ ιδιαίτερη για μένα, αφού έχω τη τιμή να συνευρίσκομαι  και να μοιράζομαι αξέχαστες στιγμές μ’ ένα θρύλο της μουσικής.

Η χαρά μου απερίγραπτα μεγάλη…

Το δέος ακόμα μεγαλύτερο…

Ψαραντώνη σ’ ευχαριστώ…

 Ξανά παρών και ο Νίκος…

Ένας σημαντικός καλλιτέχνης , μια ιδιαίτερη μουσική μορφή, που η « δύναμη» του ταλέντου του δε σταματά ποτέ να μας συναρπάζει…

Ένας ιδιαίτερος  καλλιτέχνης… μα πάνω απ΄  όλα…  Άνθρωπος!

Νίκο Στρατάκη σ’ ευχαριστώ για άλλη μια φορά για τον «ήχο» σου…

 ‘Ένα μεγάλο ευχαριστώ, στο Κώστα Μαρκάκη για την ηχογράφηση, τη μίξη και τη συμμετοχή του στο τραγούδι μου.

 Ακόμα, θερμές ευχαριστίες,  στο Νεκτάριο Περογιαννάκη και την Αριστέα Καρατάσου για το βιντεοκλίπ του τραγουδιού.

 Το τραγούδι είναι αφιερωμένο στη Μαρία-Ελένη…».