Οι αιτίες της χρεωκοπίας ήταν το στρεβλό ελληνικό καπιταλιστικό μοντέλο ανάπτυξης με την εκτίναξη του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων, την φοροδιαφυγή, τη διαφθορά, το πελατειακό σύστημα και τη διαπλοκή του πολιτικού συστήματος από τις διαδοχικές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και από κοινού. Η είσοδος της χώρας στα 2 πρώτα σκληρά μνημονικά προγράμματα χειροτέρεψε την κατάσταση αφού η Ελλάδα έχασε το 25% του ΑΕΠ και φτωχοποιήθηκε το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, αφήνοντας ανέγγιχτη την οικονομική ελίτ.

Ένας από τους λόγους της χρεωκοπίας ήταν η ψηλή φαρμακευτική δαπάνη. Εκτιμάται ότι η υπερκοστολόγηση φαρμάκων για την περίοδο 2000-2010 κόστισε στο ελληνικό δημόσιο 23 δις. ευρώ, όσο δηλαδή ένα μνημόνιο. Αν συνυπολογιστούν και οι υπερτιμολογήσεις παραϊατρικών και άλλων υλικών μπορούμε να φανταστούμε τους λόγους που αυξήθηκαν κατακόρυφα οι επιχορηγήσεις των ασφαλιστικών ταμείων και καταληστεύτηκαν οι εισφορές των συνταξιούχων στα Ταμεία ρίχνοντας το σύστημα ασφάλισης «στα βράχια». Όλοι αναγνωρίζουν ότι γινόταν «πάρτυ» στην υγεία.

Μια παρόμοια υπόθεση που κουκουλώθηκε ήταν το σκάνδαλο Siemens. Τις προηγούμενες μέρες μάθαμε (παρά το ότι γράφτηκε σε λίγα μέσα μαζικής ενημέρωσης), ότι άλλαξε την κατάθεση του στο δικαστήριο (τυχαίο μετά την αλλαγή ΑΦΜ του ΠΑΣΟΚ;) ο πρώην υπεύθυνος των οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, Σπύρος Αυγερινός ο οποίος και παραδέχτηκε ότι χρήματα από τη Siemens του Χριστοφοράκου έμπαιναν μέσω Τσουκάτου στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ.

Όταν μια διεθνής έρευνα των αμερικανικών αρχών και του FBI για την εταιρεία Novartis «ακουμπάει» και την Ελλάδα, πολύ σωστά η ελληνική δικαιοσύνη ερευνά την υπόθεση. Θα περίμενε κανείς ότι σύσσωμο το ελληνικό πολιτικό σύστημα θα ζητούσε τη διαλεύκανση της υπόθεσης και την απόδοση ευθυνών. Αλλά δυστυχώς δεν συμβαίνει αυτό. Ενώ η κυβέρνηση θέλει να λάμψει η αλήθεια και θωρακίζει με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες του Υπουργείου Υγείας το σύστημα τιμολόγησης του Φαρμάκου (όπως με το δελτίο τιμών από τον ΕΟΦ και όχι από το υπουργείο, με την Επιτροπή Αξιολόγησης νέων φαρμάκων και την πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία της Βαλέτα για από κοινού έλεγχο του ψηλού φαρμακευτικού κόστους), η ΝΔ και μέρος της ελάσσονος αντιπολίτευσης σε πανικό βλέπουν σκευωρία.

Και έφτασε στο σημείο η πάλαι ποτέ κεντροδεξιά παράταξη της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη να σύρεται από τον ακροδεξιό Άδωνι Γεωργιάδη και τον πρώην Πρωθυπουργό Α. Σαμαρά που έκανε μήνυση στον Πρωθυπουργό και στους Εισαγγελείς Διαφθοράς τρομοκρατώντας τη Δικαιοσύνη, με ένα μνημειώδες κείμενο που θα ζήλευαν οι διώκτες του κομμουνισμού της δεκαετίας του 1950. Ο Α. Σαμαράς που όχι μόνο δεν παρέδωσε όπως όφειλε στον Αλ. Τσίπρα τον Ιανουάριο του 2015, αλλά φρόντισε να πάρει μαζί του όλα τα έγγραφα από το Μαξίμου λες και το Πρωθυπουργικό Γραφείο ήταν ιδιοκτησία του. Πρόκειται για καθεστωτική νοοτροπία εκείνων των πολιτικών που θεωρούν τους εαυτούς ως «νόμιμους ιδιοκτήτες της χώρας». Δεν μπορούν να παραδεχτούν ότι έριξαν τη χώρα «στα βράχια» και ότι αυτός που επέλεξε δημοκρατικά με εκλογές δύο φορές ο ελληνικός λαός για να βγάλει τη χώρα από την κρίση είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας.

Η απαίτηση του ελληνικού λαού είναι να αποδοθεί δικαιοσύνη, να χυθεί φως και να πληρώσει πρόστιμο η εταιρεία όπως έγινε σε άλλες χώρες. Να μην υπάρξει κουκούλωμα σε υποθέσεις στις οποίες κατασπαταλήθηκε δημόσιο χρήμα, οι οποίες φτωχοποίησαν τον ελληνικό λαό και έβγαλαν κερδισμένους εταιρείες και κρατικούς αξιωματούχους. Υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας για όλους. Οι προστατευόμενοι μάρτυρες είναι διεθνής πρακτική που την καθιέρωσε στην Ελλάδα με νόμο η ΝΔ ως κυβέρνηση.

Παρά τις δυσκολίες, τους συμβιβασμούς ακόμα και τα λάθη αυτή η κυβέρνηση συνομιλεί με ειλικρίνεια στον ελληνικό λαό και πετυχαίνει ενώ είναι σε μνημόνιο εκεί που άλλοι απέτυχαν, γιατί διαθέτει  3 πράγματα που δεν τα διαθέτουν οι «νόμιμοι ιδιοκτήτες της χώρας» που ευθύνονται για την κρίση και θέλουν να επιστρέψουν για να κάνουν αυτά για τα οποία τους έθεσε στο περιθώριο η κοινωνία:

1. Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς και η ειλικρίνεια με τη λαϊκή εντολή που πήρε τον Σεπτέμβριο του 2015, πρώτη φορά μετά από τη συμφωνία και όχι πριν.

2. Η διαπραγμάτευση του 2015 πέτυχε χαμηλά πλεονάσματα (και έτσι έδωσε χώρο για κοινωνικές πολιτικές υπέρ των αδύναμων, σε συνδυασμό με πάταξη φοροδιαφυγής και διαφθοράς) και έτσι έχουμε καθαρή έξοδο από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018.

3. Η προστασία των κοινωνικά αδύναμων και η επανίδρυση του κοινωνικού κράτους με την καθολική κάλυψη υγείας των ανασφάλιστων, την επέκταση παροχών Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης, το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης κ.α.

Ας αναλογιστούμε πόσα χρήματα θα συνέχιζαν να «τρώγονται» από διάφορα «τρωκτικά» σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής αν δεν υπήρχε η πολιτική αλλαγή του 2015.

Όσο στο τέλος της ημέρας θα κατατίθεται ο συνολικός απολογισμός της κυβέρνησης, τόσο θα γίνονται αισθητές οι θετικές αλλαγές προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας και θα ματαιώνονται οι προσπάθειες των «νόμιμων ιδιοκτητών της χώρας» για επιστροφή.