Μια στιγμή αρκεί για να αλλάξει η ζωή μας και ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα γύρω μας.

Αυτό ισχύει για τον Λεωνίδα από τα Χανιά που λίγες ώρες πριν η ζωή του αλλάξει για πάντα, διασκέδαζε σε ένα σπίτι με τους φίλους του, στην Νέα Χώρα.Ο ίδιος δεν θυμάται τίποτα για το ατύχημα του παρά μόνο ότι έμαθε από την αστυνομία και μια γυναίκα που έτυχε να βρίσκεται πίσω του με το αυτοκίνητο της εκείνη την ώρα.

Ήταν λοιπόν 20 Δεκεμβρίου αργά το βράδυ πριν από αρκετά χρόνια, όταν η προσπέραση που επιχείρησε να κάνει στο δίκυκλο που οδηγούσε ο κολλητός του και επέβαινε ακόμα ένας φίλος του, είχε πολύ άσχημη κατάληξη. Τα τιμόνια των δικύκλων χτύπησαν μεταξύ τους του με αποτέλεσμα ο Λεωνίδας να χάσει τον έλεγχο.

"Στην προσπάθεια μου να μην πέσω μπήκα στο αντίθετο ρεύμα,το μηχανάκι έπεσε πάνω στο κράσπεδο και εγώ σωριάστηκα στο έδαφος και χτύπησα στο κεφάλι".

Με παράπονο ο Λεωνίδας μας αναφέρει ότι στο άλλο μηχανάκι επέβαιναν οι δυο κολλητοί του, όπως τους αποκαλούσε τότε, δεν πάτησαν καθόλου φρένο αλλά εξαφανίστηκαν και τον παράτησαν αιμόφυρτο στο πεζοδρόμιο.

Η ταλαιπωρία του Λεωνίδα συνεχίστηκε σε νοσοκομείο του Ηρακλείου, ενώ ο ίδιος ήταν βυθισμένος σε κώμα. "Στην ΜΕΘ κόλλησα μικρόβιο μηνιγγίτιδας, μου χορήγησαν θεραπεία από την Γερμανία και στη συνέχεια με μετέφεραν στον 401 στην Αθήνα." 

Ο ίδιος θυμάται την ημέρα που ξύπνησε μετά από 5 μήνες και μας περιγράφει την στιγμή.

"Ξύπνησα σε ένα τεράστιο ηλιόλουστο δωμάτιο, με ένα σωρό γιατρούς, νοσηλευτές, νοσηλεύτριες πάνω από το κεφάλι μου, να μου κάνουν ερωτήσεις."

Ο νευροχειρούργος που ήταν υπεύθυνος ανέφερε για την περιπέτεια του ότι είναι ένα "θαύμα 100%" που βρίσκεται εν ζωή καθώς υπήρχαν διαστήματα που η καρδιά του σταματούσε και επανερχόταν.

Η αποκατάσταση για τον ίδιο ήταν πολύ δύσκολη καθώς πέρασε πολλούς μήνες στο κρεβάτι, με βοήθεια από δικούς του ανθρώπους και...καθόλου από την πολιτεία.

Ο Λεωνίδας ωστόσο σήμερα αν και ζει με κινητικά πρόβλημα είναι πολύ αισιόδοξος και τολμά να πει ότι το ατύχημα έχει αλλάξει την ζωή του προς το καλύτερο, με τον ίδιο να είναι εξαρετικά δραστήριος στην προσωπική και επαγγελματική του ζωή.

"Ο Θεός μου έβαλε μυαλό και με έκανε άνθρωπο" λέει κλείνοντας με χαμόγελο.

Για ολόκληρη την Κρήτη δεν υπάρχει μια κρατική δομή αποκατάστασης πολυτραυματία

Ο κος Κρασουδάκης, Νευροχειρούργος στο νοσοκομείο Χανίων, που έχει κληθεί πολλές φορές με τέτοια περιστατικά, μας περιγράφει τι σημαίνει για τον ίδιο τον ιατρό να έχει υπο παρακολούθηση του έναν ασθενή που βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση και μας μιλάει για την αποκατάσταση του απο την στιγμή που θα ξυπνήσει.

"Το 9% των ατόμων που πέφτει σε κωματώδη κατάσταση θα πεθάνει σε κώμα...Για τον γιατρό που παρακολουθεί έναν ασθενή που βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση είναι πολύ ψυχοφθόρο, αγχωτικό ενώ παράλληλα αποτελεί για εμάς μια μεγάλη πρόκληση αφού κατά κανόνα πρόκειται για νέους ανθρώπους, όταν μιλάμε για ατυχήματα."

Από την στιγμή που ένας πολυτραυματίας ξυπνήσει από κώμα τότε τον περιμένει ένας Γολγοθάς μπροστά του, όσον αφορά την αποκατάσταση του, ειδικά αν βρίσκεται στην... Κρήτη.

"Η κουλτούρα της αποκατάστασης του πολυτραυματία όπως έχει καθιερωθεί στις μεγάλες χώρες δεν υφίσταται στην Ελλάδα, παρά μόνο τα τελευταία 4-5 χρόνια έχουμε κάποιες θετικές ενδείξεις."

Ο κος Κρασουδάκης χαρακτήρισε "ντροπή" για την Κρήτη να μην έχει μια κρατική δομή αποκατάστασης τέτοιων περιπτώσεων, με τους ασθενείς να αναζητούν ιδιωτικές μονάδες. Εκεί τα ποσά είναι υπέρογκα, και αρκετοί δεν μπορούν να αποδώσουν τις χιλιάδες ευρώ που απαιτούνται.

Σε αυτή την περίπτωση "αναγκαζόμαστε οι ίδιοι οι νοσοκομειακοί να βοηθάμε όπως μπορούμε και να υποκαθιστούμε αυτή την έλλειψη, με επαγγελματισμό αλλά όχι με την έννοια ενός ειδικευμένου κέντρου που σαφώς και θα προσφέρει καλύτερη και πιο ειδικευμένη φροντίδα στον ασθενή του. Μάλιστα, αυτή την στιγμή στην νευροχειρουργική κλινική έχουμε μια τέτοια περίπτωση με των ένα εκ των δυο ατόμων να κλείνει τρεις μήνες στο νοσοκομείο μας" λέει κλείνοντας ο κος Κρασουδάκης.

flashnews.gr